در جامعه‌ای که عشق فعالیتی خطرناک محسوب میشود؛ خواه‌ناخواه سرنوشت کسی‌که عاشق است، مواجهه با تنهایی است و تنهایی یک ناگزیری همراه با عشق است. خواه این عشق، عشق فردی باشد و خواه عشقی اجتماعی. تنهایی و جدایی یعنی بیچارگی، یعنی عدم قدرت درک جهان و عدم درک مردم و اشیای آن؛ این بدان معنی است که دنیا می‌تواند به من هجوم کند، بدون این که من قادر باشم واکنشی نشان دهم. آگاهی از این جدایی بشری، بدون آگاهی از اتحاد دوباره به وسیلهٔ عشق، سرچشمهٔ شرم و درعین‌حال اسیر ترس از تنهایی نشو
مرگ پایان ما نیست زندگی پایان ماست
لایپزیک قهرمان اروپا
تنهایی ,عشق ,عشق، ,خواه ,یعنی ,آگاهی ,آگاهی از ,کند، بدون ,هجوم کند، ,من هجوم ,به من
درباره این سایت